MIJN FOTOBIOGRAFIE
HOE HET BEGON.
Ik fotografeer al vanaf 1971 tijdens mijn militaire diensttijd. Ik had net voor het afzwaaien toen een kleinbeeldcamera Olympus Trip 35 gekocht. Deze heb ik nog steeds. In deze tijd waren er werkzaamheden van de Amsterdamse metro die toen werd aangelegd. Ik had heel veel foto's gemaakt van de caissons die in lengte op de Wibautstraat nog boven de grond stonden. Door middel van het zand eronder weg te spuiten liet men op deze manier de caissons in de grond zakken. Dit zouden nu unieke foto's zijn. Ik maakte deze foto's in zwart-wit. Helaas zijn niet alleen de negatieven, maar ook de foto's zelf, door enkele verhuizingen verloren gegaan. In 1972 kreeg ik een relatie en kwam in Amsterdam Oost te wonen. Ik werkte bij Van Gend & Loos, variërend op de Cruqiusweg en de Doklaan in Amsterdam waar nu de Savanne van Artis is gesitueerd.
Lopend van huis liep ik altijd langs het Tropenmuseum. Naar de Doklaan. Ik keek iedere keer naar de gevels van dit museum en zag dat er heel veel kopjes en beeldjes in en aan de gevel waren verwerkt. Juist vanwege mijn interesse in fotografie bedacht ik mij dat het leuk zou zijn om al die kopjes e.d. te fotograferen. Ook onderweg naar de Doklaan kwam ik ook twee beelden tegen. Hoewel ik gek ben op foto's maken had ik toen nog geen goed onderwerp om te fotograferen. Hoe leuk in mijn toenmalige vriendin ook vond (ben inmiddels 45 jaar met haar getrouwd) ben je natuurlijk snel uit gefotografeerd. Toen kreeg ik het idee om beelden te fotograferen en had toen gelijk een onderwerp. Ik kon er wel een aantal voor de geest halen zoals; het Amsterdamse Lieverdje op het Spui, de Dokwerker op het Jonas Daniëlmijerplein en zelfs het Nationaal Monument op de Dam. En nog heel veel meer.
Toen een doka aangeschaft om zelf de foto's te kunnen ontwikkelen en af te drukken. Maar dan wel in zwart-wit. In die tijd kocht ik mijn eerste kleinbeeld spiegelreflex camera van Pentax. Deze had helemaal manuale bediening. Uit eindelijk kwam er van het zelf ontwikkelen en afdrukken niet zoveel terecht. Het heeft tot 1999 geduurd tot ik mijn eerste Canon EOS 300 analoge spiegelreflex camera kocht met een Vöightlander 28-210 zoomlens en een Sunpack 4000 flitser (heb ik ook nog steeds). Ik had deze combinatie aangeschaft omdat ik vanaf die tijd heel veel met mijn zoon meeging naar discotheken, omdat hij daar met de VJ Jeroen Post als DJ-duo optrad. Ik maakte daar toen veel foto's van. Maar helaas, je moet wachten tot de foto's zijn ontwikkeld en afgedrukt. En dan kom je er achter dat je van de 36 opnamen blij mag zijn als er vijf zijn gelukt, en dan waren ze nog niet goed. Ik bleef het zo af en toe proberen, maar het koste toen ook veel geld aan rolletjes, ontwikkelen en afdrukken.
Ondertussen was ik in 1975 gaan werken bij vervoersbedrijf GVB Amsterdam. De beeldenfotografie sluimerde door. In de jaren 1985/86 reed ik als buschauffeur in Garage Noord van GVB. In die tijd schreef ik in het Rayon Bulletin al story's over beeldende kunst met bijbehorende foto's. Uiteindelijk kreeg ik dáár, door een kollega gegeven, mijn bijnaam van "Jantje Standbeeld" wat ik vertaalde in het Engels naar John Statue (lees HIER)
In 2005 kreeg ik een bonus van mijn werkgever en heb daarvan mijn eerste digitale Canon 350D camera kocht. Toen ging er een (digitale) wereld voor mij open. Ik hoefde nu niet meer te wachten op de afgedrukte foto's en dan te zien welke mislukt waren. Nu kon je opnemen, zelf bekijken en op de pc bewerken. En wat niet mooi was gooide je weg in de digitale prullenbak en koste eigenlijk bijna niets.
Hierna heeft de fotografie mij verder gegrepen. De éérste reportage die ik na deze aanschaf maakte was slechts 3 maanden na aanschaf van de Canon 350 D. Het was een huwelijksreportage voor een kollega die als vluchteling uit Bosnië kwam. Een topgozer die helemaal niets meer had. Alles was kapot geschoten. Nu hoorde hij mij zo enthousiast praten over fotografie dat hij mij vroeg of ik voor hem zijn huwelijk wilde fotograferen. Of ik het voor niets wilde doen want ze hadden er geen geld voor. Voor mij was dit niet alleen een uitdaging om mijn nieuwe camera uit te proberen maar ook omdat het iets was wat ik nog nooit had gedaan. Wel de afspraak dat ik een (gevorderd) amateur ben en met het risico dat als alles mislukt, hij dan niets heeft. Hij ging akkoord. En voor deze eerste keer was ik er dik tevreden mee. En hij ook. Al zie ik nu wel diverse foto's die veel beter konden. Een deel van deze trouwreportage staat hier ook op mijn site. (klik HIER).
Later, vanaf 2008 toen ik mijn tweede camera, de Canon 40D had gekocht, begon ik de Ringsteekevenementen in Hoorn te fotograferen. Dat volg ik nu al meer dan 10 jaar in o.a. Hoorn, Enkhuizen, Medemblik, Schagen, Bakkum en Alkmaar. En er zullen er nog wel een paar volgen. (klik HIER voor een overzicht van het ringsteken.) Als hoogte punt in de paardenfotografie, door de contacten in de paarden vereniging, mocht ik als lid een bezoek brengen aan de Koninklijke Stallen in Den Haag. (klik op HIER)
Volgende hoogtepunt van een mooie reportage was in 2018 de Nachtrit door Amsterdam van de "Hoofdstad Aanspanning Amsterdam." Een geweldige ervaring. Dit was een rijtoer door Amsterdam met 50 aanspanningen van paarden met authentiek gereel zoals dat officieel heet, met koetsen en rijtuigen.
Een rit van ruim 3 uur (klik HIER) om te bekijken.
In mijn dienstjaren bij GVB Amsterdam heb ik veel foto's gedeeld met collega's via e-mails met bijlagen of via WeTransfer. Onderwerpen zoals; foto's vanaf de hoge kantoorgebouwen langs de baan, waar ik "vanaf het dak" vaak op 106 meter hoog van bovenaf foto's maakte van onze metrobaan. Reden was dat wij als metrobestuurder de baan alleen vanaf het maaiveld zien maar nooit van bovenaf. Ik schreef dan een story over het gebouw met bijbehorende foto's,. Vooral vanaf het dak. Door het staan op het dak van ELSEVIER in de Westhaven had ik met 106 meter hoogte ook heel mooi zicht op de aanleg van de tweede Coentunnelweg.
(zie HIER voor foto overzicht) Dus zo af en toe mocht ik het dak op om foto's te maken.
Later maakte ik foto's van de aanleg van de uitbreiding van het metro rangeerterrein en opstelsporen aan de Isolatorweg. Deze spooruitbreiding was nodig voor de stalling van een groot aantal nieuwe metro treinstellen, "Metropolis", kortweg intern M5 genoemd, die daar opgesteld/gestald moesten worden. Dezelfde treinstellen werden later ook aangeschaft voor de Amsterdamse Noord-Zuidlijn. In de tijd dat die spooruitbreiding werd gerealiseerd kwam ook de hiervoor genoemde nieuwe metro M5 naar Amsterdam. Het complete rijdend materiaal van de Amsterdamse metro was aan vervanging toe, met name de oude "Zilvermeeuwen".
Toen ik hoorde dat het transport van deze metro's vanuit de firma ALSTOM uit Valenciennes in Frankrijk naar Nederland zou plaatsvinden wilde ik dat wel héél graag fotograferen. Ik heb de toenmalige directeur Adrie Bolier aangeschreven en mij aangeboden om dat te doen. Want naar mijn weten had niemand zich daar voor aangeboden. En als "ik" het niet zou doen, dan waarschijnlijk niemand. Enige tijd later kwam ik een kollega tegen en die wist mij te vertellen "ik hoorde dat jij het transport gaat fotograferen van de M5?" Zelf wist ik nog van niets. Ze hadden het in de vergadering er over gehad. En de opmerking werd daar gemaakt van "laat dat maar aan Jantje over. "
Het zal nu wel duidelijk zijn dat ik door het delen van de vele foto's met collega's rijdend personeel, monteurs, kantoor, directie en zelfs naar de Gemeente Amsterdam afdeling Metro een enorm e-mail bestand had opgebouwd. Hierdoor had ik zoveel credit en goodwill opgebouwd, dat dát er toe heeft geleid dat de directie van GVB vertrouwen in mij hadden om de fotografie van het transport van de nieuwe Amsterdamse metro M5 aan mij over te laten. Uiteindelijk ben ik vier dagen uit mijn rooster gehaald en kreeg volledig vrijaf om dat te doen. Ik moest wel alleen met eigen vervoer naar Frankrijk. Maar dát vond ik geen probleem. Was al blij dat ik dat mocht doen. Ik heb alles van GVB vergoed gehad. Het is een vierdaagse reportage geworden die hier ook op mijn site staat. Klik HIER om de reportage te zien. Met dank aan GVB.
Er werd ondertussen hard gewerkt aan de spooruitbreiding aan het metro-eindpunt van lijn 50 aan de Isolatorweg. Omdat ik natuurlijk metrobestuurder was kon ik na iedere dienst die een beetje vroeg eindigde, vóór aanvang van mijn dienst, of zelfs als ik een uurtje pauze had, naar de werkzaamheden lopen om foto's te maken. Iedere dag dat ik foto's maakte kwam in een map op datum. Ik heb "exact" 100 mappen vol met foto's. Dat betekend dus 100 DAGEN FOTO'S. Ze zeggen wel met meer foto's meer keus, maar dat is bij een grote hoeveelheid maar ten dele waar. Ik heb foto's gemaakt van af het begin toen de eerste damwanden werden geslagen tot de allerlaatste fase het installeren van de wasstraat (wasmachine) om de nieuwe metrostellen van 120 meter lengte te kunnen wassen. Als slotfoto de betonnen naamplaat boven de voetgangers- en fietstunnel onder de sporen van Station Isolatorweg. (foto NAM) (klik HIER) voor het volledige overzicht met foto's
Tussentijds was ik met nóg een groot project bezig. Ook hier weer in mijn voordeel als metrobestuurder. Ik reed dagelijks over de hoge metrobaan bij Station Sloterdijk. Vanwege mijn fotografie in het verleden over beeldende kunst zag ik dat de roestige boomstronken van Cortonstaal onder Sloterdijk verdwenen waren. Ze waren de boel aan het afgraven. Achteraf helaas dat ik ze nooit op foto heb gezet. Ach zo gaan die dingen, je kan niet "álles" op foto zetten. Door mijn nieuwsgierigheid liep ik een keer naar beneden en ging kijken. En toen zag ik op een billboard dat er een nieuw tram- en busstation gerealiseerd zou worden. Toen had ik weer een onderwerp om foto's te maken. Ook hier bedacht ik mij, dat als ik dat niet doe je nooit meer kan zien en/of weet wat voor werk het is geweest om dit te realiseren.
Als ik met mijn metro een station verder op het eindpunt aankwam, en ik was afgelost en een uurtje pauze had, ging ik meteen met mijn voorganger mee één station terug naar Sloterdijk. Ook als ik vroeg klaar was, voordat ik naar huis ging of vóór aanvang van een late dienst eerst nog even daar naartoe. Deze stations renovatie heb ik vanaf 25 oktober 2009 volgehouden tot 27 november 2012. Dus drie jaar fotografie leverde een bestand op van meer dan 5500 foto's. Vanaf de afgeschraapte grond, rails leggen, tegelplateau's leggen, asfalteren, en tussendoor nog een nachtelijk loopbrug transport etc. Alles wat tussen begin en eind aan werkzaamheden is gedaan heb ik gefotografeerd.
Doordat ik daar heel veel liep had ik inmiddels contacten opgebouwd. Wat resulteerde in een officiële pers uitnodiging om een nachttransport van brugdelen van een loop- en fietsbrug te fotograferen. Deze brugdelen moesten met speciale opleggers met een leger aan wielen vanuit de haven naar Sloterdijk worden getransporteerd. Met soms enkele centimeters onder het viaduct door. (klik HIER)
In deze periode dat het plein helemaal opnieuw werd aangelegd, zag ik ook werkzaamheden aan een kleine betonnen fundering. Bij navraag bleek, volgens een van de betonstorters, dat hier een oude tram(?) zou komen. Door navraag heb ik contact kunnen leggen met de eigenaar van deze "oude de tram" die daar zou worden geplaatst. Het contact verliep direct vanaf het begin perfect. Vanaf de fundering tot het plaatsen van deze "oude tram" later bekend als lunchroom "De Amsterdamsche Tram" heb ik hier ook een heel verslag geplaatst van restauratie, transport, plaatsing en opening van deze lunchroom. (klik op HIER).
De eigenaar Edwin Weigert was er heel blij mee. Zou blij dat hij als beloning van het eindresultaat een plaquette met namen van alle medewerkers er op had laten maken "Inclusief" met mijn fotonaam John Statue erop.
Van het project Carrascoplein onder Station Sloterdijk met ongeveer 5500 foto's, zijn zoveel foto's dat ik er op dit moment nog over denk hoe ik een selectie moet maken uit deze meer dan 5000 foto's om een goed beeld te krijgen van de werkzaamheden die bij bij dit projecten hbben plaatsgevonden. En of het niet té veel wordt voor hier op mijn site. Al is de reportage van Isolatorweg nog wel gelukt om te plaatsen.
Een kleine helaas, GEEN FOTO'S OPENING NOORD-ZUID-LIJN AMSTERDAM
Ik was in november 2016 inmiddels met pensioen gegaan toen de opening van de Noord-Zuidlijn (NZL) in 2017 plaatsvond. Helaas kon ik door omstandigheden niet bij de opening aanwezig zijn. Dan had een journalist zéker een primeur gehad om mij te interviewen. Ook één jaar later bij de viering van het éérste jaar dat de NZL bestond had ik weer de pech dat ik er niet bij kon zijn. Helaas gaat niet alles zoals je zou hebben gewild.
Dus beste bezoeker, dit is hoe mijn fotobiografie er tot op heden uitziet.
Zoals u hier in mijn website kunt zien fotografeer ik hoofdzakelijk
de paarden evenementen, zoals ringsteken, bezoek aan de Koninklijke Stallen, nachtrit met aanspanningen door Amsterdam,
grote projecten, reconstructies, transport(en) van de Amsterdamse Metro Noor-Zuid-Lijn.
restauraties zoals van de lunchroom "De Amsterdamsche Tram",
statische objecten zoals de beeldende kunst en de reclame uithangborden,
en portretten van mensen met een bijzonder beroep of hobby (PORTRET VAN EEN .......)
Ik hoop dat u van de foto's geniet en laat zo nodig even een berichtje achter op het contactformulier.
Dan ben ik u zeer erkentelijk.
John Statue